special KOOKMIN

Kookmin NC 

Title : I've you under my skin

Couple : Jungkook x Jimin

ในขณะที่กำลังถ่ายทำ Run BTS ep.12 นั้น ปาร์คจีมิน โวคอลเสียงดีของวงก็นั่งจำบทและจำลองเหตุการณ์จริง ซึ่งเขาได้รับบทเป็นโจร คดีตัวเตี้ยหรืออะไรก็แล้วแต่ ที่สำคัญเขาต้องเล่นกับ จอนจองกุก ซะส่วนใหญ่ ยอมรับว่ามังเน่คนนี้มันไม่ธรรมดา และเขาไม่อยากไปยุ่งมาก

เพราะกลัว 

"จีมิน เฮ้!"

วี หรือคิมแทฮยองเรียกคนตัวเล็กเพื่อจะมาปรึกษาเกี่ยวกับพี่ตัวขาวซึ่งแทฮยองเองก็ต้องมีบทคู่กับมินยุนกิเช่นกัน 

"อะ..อะไร"

"ฉันจะจับก้นพี่ยุนกิแรงๆดีมั้ยนะ?"

คำถามที่แทฮยองถามจีมินนั้นคงไม่พ้นเรื่องหื่นกามอีกตามเคย ก้นที่แทฮยองก็เคยเสียบมาแล้ว ทำไมยังต้องถามอีกว่าควรจะออกแรงประมาณไหน ปาร์คจีมินถอนหายใจแรงๆและหันไปตอบแทฮยอง

"นั่นมันก็เรื่องของนาย ฉันยังไม่รู้เลยว่าจะต้องเล่นยังไงกับจองกุกดี"

"เออ มีฉากที่มันต้องจับนายนี่นา"

"ฉันไม่อยากเล่นกับจองกุกเลย"

"นายกลัวใจตัวเองล่ะสิ คิกๆ"

เกลียดดดดกด 

จีมินเกลียดเสียงหัวเราะแทฮยอง แม่งโคตรจะตอแหล 

"เอาล่ะทุกคน.. เริ่มถ่ายได้แล้ว"

ผู้กำกับตะโกนเรียกเมมเบอร์ทุกคนที่กระจัดกระจายไปทุกมุมของห้องให้มารวมตัวกันเพื่อถ่ายทำรายการ ตั้งแต่ฉากแรกผ่านไปด้วยดีทุกคนมีหลุดบทบ้างแต่ก็ตามน้ำไปตามความลื่นไหลของแต่ละคน จีมินมองหน้าจองกุกก่อนจะหลบสายตาเมื่อน้องตัวใหญ่หันมาสบตาเขาเข้าอย่างจัง

"ฉากต่อไป ปาร์คจีมิน จอนจองกุก"

คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่อได้ยินคนเรียกชื่อตัวเอง

"คะ..ครับ!"

"เดี๋ยวฉากนี้จองกุกต้องเดินมาลากจีมินจากในกรงขังนะ แล้วจะเล่นอะไรก็ได้ให้ดูรุนแรงหน่อย" 

"ครับ ผมจะเต็มที่" 

จองกุกพยักหน้ารับก่อนจะหันมาแสยะยิ้มให้จีมินที่ไม่ค่อนจะสบอารมณ์เสียเท่าไหร่ 

"เทควัน 3 2 1 แอคชั่น!"

เมื่อเสียงผู้กำกับสั่ง ทั้งคู่ประจำที่ของตัวเองเรียบร้อยแล้ว จองกุกจึงเดินย่ามดุ่มๆมาหาจีมินที่ห้องขัง มังเน่เปิดประตูและกระชากจีมินออกมาอย่างแรง

"โอ๊ย! เจ็บนะจองกุก!"

ด้วยความที่เจ็บจริงทำให้คนตัวเล็กเล่นนอกบท จองกุกปล่อยแขนจีมินก่อนจะขอโทษรุ่นพี่และผู้กำกับ ซึ่งไม่ได้ว่าอะไรแต่ให้ไปเริ่มแสดงใหม่อีกรอบ

"นายช่วยทำดีๆหน่อยได้มั้ย"

"ผมสมจริงเกินไปเหรอ"

"ฉันเจ็บ.."

"พี่ได้เจ็บกว่านี้แน่"

จองกุกว่าจบก็เดินไปประจำตำแหน่งของตัวเอง จีมินก็เช่นกัน คนตัวเล็กรอผู้กำกับออกปากสั่ง ด้วยการยืนเกาะลูกกรงด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย ทันใดนั้นจองกุกก็เดินมาถึงห้องขังเสียแล้ว ร่างสูงกระชากแขนจีมินออกมาข้างนอกแต่ด้วยความไม่ระวังทำให้จีมินสะดุดขาตัวเองล้มเซถลาไปหาอกแกร่งของจองกุกที่มุมเสา 

"ระวังหน่อยสิจีมินอา.."

จองกุกว่าก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็กที่เขยิบหนีสายตาวาวโรจน์ของมังเน่ จีมินผลักไหล่จองกุกให้เล่นบทต่อไปได้แล้ว เขาจึงอุ้มร่างเล็กขึ้นบนบ่าอย่างรวดเร็ว และนี่ก็เป็นการนอกบทที่สมจริงมาก 

"อ๊ะ จองกุก ปล่อยนะ! ทำไรของนาย"

"เงียบเหอะหน่า ทีมงานยังไม่สั่งคัท"

ป้าบ! 

จอนจองกุก ตีก้นของปาร์คจีมินอย่างแรงจนอีกคนหน้าแดงก่ำนี่มันชักจะมากเกินไปแล้วนะที่ทำแบบนี้ต่อหน้ากล้องและทุกคน 

"นายน่ะ...โดนข้อหาเตี้ยเกินไป"

คัท! 

"พักก่อนได้ เล่นได้ดีมากเลย จองกุก จีมิน"

"ขอบคุณครับ"

ร่างสูงยังไม่ยอมปล่อยฮยองตัวเล็กลงจากบ่า จนทุกคนออกไปแล้ว จีมินยังคงดิ้นๆให้หลุดพ้นจากพันธนาการของจองกุกให้ได้สุดท้ายก็หล่นตุ้บลงมากองกับพื้น

"นายนี่มัน.."

"ทำไมหืม.."

"จิ๊! ไปกินข้าวเลยไป"

หมับ

มังเน่ของวงคว้าข้อมือปาร์คจีมินไว้ก่อนจะดึงเข้ามาใกล้ตัว พลางเดินประชิดอีกคนจนหลังสัมผัสถึงผนังเย็นๆ ดวงตาน้อยไม่สบตาคนตัวสูงเลยสักนิด และไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาเพราะกลัวว่าอาจจะปะทะเข้ากับสันจมูกของอีกคน 

"เงยหน้าสิ"

"...ไม่"

จองกุกว่าพลางเชยปลายคางของจีมิน สบตาเข้ากับดวงตาสีนิลที่ดูกี่ครั้งก็ไม่มีวันเบื่อ คนตัวน้อยคงจะหวั่นไหวกับเขาเข้าแล้วสิ นี่จองกุกไม่ได้คิดไปเองนะ แต่ความสัมพันธ์ของเขากับรุ่นพี่เป็นไปตามที่บริษัทกำหนดไว้ แต่ว่าเขาเริ่มจะชอบจีมินตั้งแต่ต้นปี2015แล้วล่ะ 

"ขอโทษที่ทำให้เจ็บ"

ตึก ตัก ตึก ตัก

เสียงก้อนเนื้อข้างซ้ายของจีมินดังจนเสียว่าแทบจะกระเด็นออกมาจากอก ไม่อยากให้จองกุกได้ยินเสียงหัวใจนี้เลย มันเท่ากับว่าเขาแพ้เด็กคนนี้มาตลอด 

"ผมขอโทษนะจีมิน.."

จีมินเงยหน้ารับสัมผัสที่ริมฝีปากจากจองกุกอย่างแผ่วเบา เนิ่นนานแล้วกระมังที่ไม่ได้จูบกัน มีเพียงจุ๊บกันสมัยจองกุกยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ ตอนนี้เขาโตพอจะอุ้มจีมินได้แล้ว น่าเหลือเชื่อจริงๆ 

สัมผัสนุ่มราวกับมาชเมลโล่ที่ปากของปาร์คจีมินทำให้คนตัวสูงเคลิ้มตามความหวานนี้ เมื่ออากาศใกล้จะหมดจีมินจึงเปิดริมฝีปากออกให้อีกคนได้นำและสอดลิ้นร้อนเข้ามาภายใน เกี่ยวกระวัดกับอีกคนจนรับรู้ถึงความวาบหวิวที่ปลายลิ้น เสียงน่าอายดังตามการบดจูบของจองกุกอย่างที่ใจปราถนา

"อื้ออ.."

จีมินขยำเสื้อเชิ้ทขาวของจองกุกแน่นจนยับยูยี่ พลางส่งเสียงร้องประท้วงในลำคอให้อีกคนถอนจูบออกมาอย่างน่าเสียดาย แต่ร่างสูงยังคงคลอเคลียอยู่กับซอกคอหอมกรุ่น กลิ่นน้ำหอมแบบธรรมชาติลอยแตะจมูกจนจองกุกอดไม่ได้ที่จะฝากรอยประทับตราลงไป

"จองกุก อย่านะ!"

"ไม่ทันแล้วครับ"

เด็กแสบเงยหน้ามายิ้มจนเห็นฟันกระต่ายสองซี่ จีมินอดจะเขินไม่ได้ที่อยู่เจ้าเด็กนี่ก็มาจูบแบบไม่ทันได้ตั้งตัวแบบนี้ 

"ผมไม่ไหวแล้ว"

"เอ๋..?"

คนตัวเล็กเอียงคอถามว่าจองกุกไม่ไหวอะไร แต่ก็ได้คำตอบเมื่อคนเป็นน้องลากตัวเขาเองไปที่ห้องแต่งตัวซึ่งตอนนี้ไม่มีใครอยู่สักคน 

"ผมขอนะ"

"อะไรของนายน่ะ อ๊ะ..!"

ปากเล็กถูกปิดด้วยปากอิ่มของอีกคน ไม่รู้ว่าจะเต็มใจหรือจำใจให้จองกุกกันแน่ มือเล็กคล้องท้ายทอยของจองกุกเพื่อกันไม่ให้ตัวไถลลงไปกับพื้น จองกุกดันจีมินไปติดกับโซฟาตัวใหญ่กลางห้อง รสจูบที่ถูกมอมเมาทำให้จีมินไม่มีสติจะหักห้ามใจตัวเองได้ 

รู้ตัวอีกทีก็นอนอยู่บนโซฟาโดยมีจองกุกขึ้นคร่อมแล้ว จองกุกไล่ปลายจมูกลงมาที่เนินอกซึ่งมีเสื้อยืดกันอยู่ เขาจึงทำการถอดเสื้อของคนตัวเล็กออก เผยให้เห็นผิวสีขาวอย่างคนสุขภาพดี แพคอ่อนๆที่หน้าท้องรวมไปถึงตุ่มไตสีน้ำตาล

"อ๊ะ อ๊า จองกุกอา.."

จีมินร้องครางเมื่อคนเป็นน้องยอบกายลงมาชิมเม็ดบัวสีสด มืออีกข้างที่ว่างก็เริ่มปลดกางเกงของเขาออก อากาศในห้องไม่ช่วยให้จีมินอุณหภูมิเป็นปกติได้เลย กลับกันตัวเขสร้อนจนเหมือนจะเป็นไข้ ลิ้นสากของจองกุกลากไล้วนไปรอบๆหัวนมของร่างเล็ก และลากลงมาที่สะดืออ่อนจนอีกคนตัวเกร็งเพราะความเสียว

"ชอบมั้ย"

"อื้อ"

จองกุกถอดเสื้อเชิ้ทของตัวเองก่อนจะขว้างไปที่มุมหนึ่งของห้อง กล้ามเนื้อเรียงตัวสวยเป็นลอนให้จีมินตาค้าง ไม่กล้าที่จะกระพริบตา ถึงจะเคยเห็นในหอแต่ก็ไม่เคยเห็นในระยะประชิดขนาดนี้

จีมิน ตายแน่ๆ

"มองขนาดนี้ อิจฉาเหรอ ฮะๆ"

"ฉันจะอิจฉานายทำไม?"

"ไม่รู้ครับ"

จองกุกส่ายหน้าให้ความน่ารักของอีกคนก่อนจะจับไปที่แก่นกลางลำตัวที่โป่งพองอย่างเห็นได้ชัด 

"อ๊า.. อย่าแกล้งนะ"

ร่างสูงยิ้มน้อยๆ มือใหญ่ปลดกางเกงในสีขาวลากยาวจนถึงข้อตาตุ่ม จับให้มันพอดีมือก่อนจะขยับขึ้นลงอย่างเนิบนาบ ต้องการให้ปาร์คจีมิน รับรู้ถึงความเสียว

"จองกุกอา.."

"ครับ"

"เร็วกว่านี้ได้มั้ย"

คนตัวเล็กไม่มีความกระดากอายเหลืออยู่ เพราะความตัณหาทำให้เขาพร้อมจะให้จองกุกได้ทุกเมื่อ ร่างสูงพยักหน้ารับก่อนจะเร่งความเร็วให้อีกคนพอใจ ในขณะที่เหมือนขึ้นสวรรค์ ก็เหมือนถีบลงกลางเหวลึกเมื่อจองกุกหยุดเอาเสียดื้อๆ 

"ยะ..หยุดทำไม?"

"ผมจะให้พี่เสร็จก่อนผมได้ไง"

เขาว่าพลางปลดเข็มขัดที่กางเกงยีนออก แก่นกายแห่งความเป็นชายคับพองอยู่ในกางเกงในสีครีม จนปาร์คจีมินกลืนน้ำลายลงคอ 

มันจะเข้ามาในตัวกูยังไงวะเนี่ย 

จองกุกมองหาเจลหล่อลื่นในห้องแต่ก็หาไม่เจอ แน่ดิ ใครเขาจะพกมากันล่ะ ร่างสูงจึงแหวกขาเนียนขาวของจีมินออก 

"ไม่ต้องเกร็งนะ"

"อะ..อื้ม"

นิ้วเรียวถูกสอดเข้าไปในช่องทางคับแคบซึ่งไม่เคยผ่านชายใดมาก่อน จองกุกตะลึงในความอึดอัดภายในแค่นิ้วแรกยังแน่นขนาดนี้...

"อ๊ะ..เจ็บอะ"

"ชู่ว ไม่เกร็งสิครับ ผ่อนคลาย.."

ร่างสูงก้มลงจูบกระหม่อมของคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา ก่อนจะประทับริมฝีปากของอีกคนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ นิ้วที่สองถูกสอดเข้าไป และนิ้วที่สาม ตามด้วยแรงชักเข้าและออกที่สม่ำเสมอ 

"อ๊ะ อ๊าา~"

เมื่อช่องทางรักขยายตัวเขาจึงบอกคนตัวเล็กให้ผ่อนคลายกว่านี่ อย่าเกร็ง 

ทันใดนั้นแท่งเอ็นได้ถูไถไปตามช่องทางรักอย่างประนีประนอมก่อนจะค่อยๆสอดเข้าไปซึ่งมันเข้าได้แค่ครึ่งลำ

"อ๊ะ อ๊าาา!"

คนตัวเล็กสะดุ้งด้วยความแปลกใหม่และเจ็บในเวลาเดียวกันจนจิกแผ่นหลังจองกุกอย่างแรง น้ำตาคลอหน่วยรอบดวงตาหวาน 

"ผมขอโทษ ไม่เกร็งนะ"

จองกุกปลอบโยนคนตัวเล็กที่มีสีหน้าไม่สู้ดีนัก พลางถอนหายใจเฮือกใหญ่เพื่อเรียกความมั่นใจในตัวเอง จีมินพยักหน้ารับก่อนจะผ่อนคลายตามที่จองกุกบอก

"อ๊า! จองกุก อ๊ะ.."

คนตัวเล็กร้องแผดเสียงดัง ในขณะที่จองกุกได้เข้าไปจนสุดด้ามความยาวของแท่งเอ็นร้อน เขาจึงรอปรับสภาพให้คงที่จึงขยับเข้าออกในความเร็วที่พอดี 

"อ๊ะ อ๊าาา~ อื้อ"

เสียงหวานดังระงมไปทั่วห้องแต่งตัวและไม่มีใครคิดจะสนใจ จองกุกเร่งความเร่งเต็มสปีดพลางยื่นมือไปช่วยแก่นกายน้อยของอีกคนให้เสร็จไปพร้อมๆกัน 

"จีมินอา.. "

"จองกุก อ๊าา~ อ๊ะ!"

จีมินครางชื่อจองกุกตลอดเวลาที่ร่างสูงขยับแก่นกายเข้าออกจนในที่สุดก็ปลดปล่อยออกไปเต็มช่องทางรักจนไหลย้อนกลับมาพร้อมๆกับจีมินที่เปรอะเปื้อนเต็มหน้าท้องของจองกุก 

ทั้งคู่จัดการแต่งตัวให้ดูเหมือนปกติที่สุด เพียงแต่ว่าคนตัวเล็กเริ่มจะไข้ขึ้นจนทำให้ไม่สามารถถ่ายรายการต่อได้ ด้วยฝีมือของจอนจองกุกคนนี้ 

"จองกุก นายมันร้าย"

"แต่ผมก็รักพี่นะ"

End..







talk: สวัสดีคนหื่นกามอย่างมินมาแล้ว ฮือออ ชอบมากค่ะ เมื่อวานกุกมินทำเราคิดดีไม่ได้เลยยยย แงงงง ฝากสกรีมแท็ก #กุกมินคัท นะคะะะ >< หวังว่าจะชอบค่ะ