NC SHORT
BTS NC [shot]
#Hopemin
ณ โรงเรียนชายล้วนแห่งหนึงในกรุงโซล
ร่างเล็กในชุดนักเรียนเดินกึ่งวิ่งเพื่อที่จะไปรอรถประจำทางแต่ก็ไม่ทันเมื่อรถเมล์เที่ยวสุดท้ายได้วิ่งผ่านหน้าของ 'ปาร์คจีมิน' ไปอย่างรวดเร็วและยังไม่หยุดรถให้เขาได้ขึ้นด้วย
ปาร์คจีมินเด็กชายวัย18ย่าง19กำลังศึกษาในโรงเรียนมัธยมชายล้วน งานอดิเรกคือชอบอ่านหนังสือในห้องสมุดหลังเลิกเรียน และด้วยความที่ชอบอ่านทำให้เขาต้องตกรถไปหลายรอบ แต่ใครจะหารู้ไม่.. เขามีความสามารถพิเศษสามารถมองเห็นวิญญาณได้โดยไม่ต้องใช้พลังจิต ทุกๆวันเขาก็จะเจอผีทั่วไปๆแต่ถ้าตัวไหนมีเคมีตรงกันกับเขาจะสามารถสื่อสารกันได้ซึ่งมีอยู่แค่ตัวเดียวเท่านั้น...
"ตกรถอีกละเหรอ" เสียงทุ้มของชายในชุดนักเรียนชายล้วนพูดขึ้น
"อืม" จีมินตอบสั้นๆ เพราะไม่อยากให้ใครสนใจเนื่องจากร่างที่กำลังสนทนานี่ไม่ใช่มนุษย์น่ะสิ!!
จองโฮซอกคือวิญญาณที่มีเคมีตรงกับจีมินทำให้เขาสามารถคุยกับร่างเล็กได้ เรารู้จักกันมาได้สามเดือนตั้งแต่ที่ร่างเล็กย้ายมาใหม่ๆความสัมพันธ์ของทั้งคู่เหมือนไม่ใช่แค่เพื่อน แต่ปาร์คจีมินเป็นคนไม่ใช่วิญญาณ คนกับผีรักกันไม่ได้หรอก โฮซอกได้แต่คิดในใจ
ตึกๆ....
จีมินกำลังเดินกลับบ้านอย่างช่วยไม่ได้
"ทำไมวันนี้เงียบๆอะ" ผีหนุ่มถาม
"ป่าว"
"โกรธเหรอ"
"ก็คิดเอาดิ" บอกก่อนจะเดินแซงหน้าไปอย่างรวดเร็ว บริเวณนี้เปลี่ยวมากแสงไฟก็มีไม่เยอะเพราะตอนนี้เวลา2ทุ่มกว่าๆแล้ว ไม่แปลกนักที่จีมินจะเจอวิญญาณโรคจิตวิปริตเข้ามาเหมือนจะทำร้ายแต่ก็ทำไม่ได้เพราะมีโฮซอก
"ตัวเล็ก เค้าขอโทษ"
"หลายรอบแล้วนะที่นายทำฉันตกรถแล้วฉันก็ต้องมาเดินแบบเนี้ย" โวยวายเสียงดัง
"เค้าอยากอยู่กับตัวเล็กอ่า"
"หายงอนเค้านะคนดี"
โฮซอกเดินมาจับมือจีมินไว้ก่อนจะกระชับให้แน่นขึ้นราวกับว่าไม่อยากปล่อยมือจากคนคนนี้
"หายดีมั้ย"
ฟอด..
หอมแก้มฟอดใหญ่
"จะหายไหมครับ"
คนตัวเล็กหน้าแดงขึ้นทันตาเห็น โฮซอกได้ทีก็สวมกอดอีกฝ่ายเบาๆ โฮซอกเห็นว่าไม่มีคนหรือวิญญาณตนใดอยู่แถวนี้จึงถือวิสาสะกอดซะเลย
"กลับบ้านก่อนเหอะหน่า.."
"งั้นรีบไปเลย"
จีมินกับโฮซอกวิ่งแข่งกันมาถึงบ้าน โฮซอกที่เป็นผีก็มีมาถึงก่อนโดยไม่ต้องสงสัยคนตัวเล็กถึงกับงอนอีกรอบ
"นายโกงอะ"
"ตามขึ้นมาบนห้องนะ แบร่" ว่าก่อนจะหายตัวไปอยู่ในห้องนอนจีมิน
"ย่าห์ โฮซอกอ่าอยู่เฉยๆ ฉันจะทำการบ้าน" จีมินดุอีกคนที่กำลังทำมือไม่สุขอยู่บริเวณขาอ่อน กูเสียวไอโอซอก!
"ก็ทำไปสิครับ"
เฮ้ออออ....
ถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะลงมือทำการ้านต่อ
"ฮึก!"
แต่ก็ต้องสะดุ้งอีกรอบเมื่ออีกคนสัมผัสบริเวณส่วนอ่อนไหวของร่างเล็ก
มือใหญ่ล้วงเข้าไปในกางเกงขาสั้นที่จีมินสวมใส่อยู่ก่อนจะนวดคลึงแก่นกายน้อยเบาๆแต่ทำให้ร่างเล็กมีอารมณ์ขึ้นมานิดหน่อย
"อ่าา..อื้อ"
"ระ..เร็วหน่อย"
คนตัวเล็กร้องขอวิญญาณหนุ่มและเขาทำตามอย่างว่าง่าย จากความเร็วระดับพอดีตอนนี้ถี่ขึ้น ถี่ขึ้นจนอีกคนกระตุกเกร็งก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเต็มมือของโฮซอก
"เสร็จเร็วเหมือนเดิม"
.///.พูดจาน่าเกลียด
วิญญาณหนุ่มเริ่มมีอารมณ์ร่วมอุ้มจีมินมาทีเตียงก่อนจะขึ้นคร่อมคนตัวเล็กที่นอนแผ่หลาอยู่ก่อนแล้ว
โฮซอกก้มลงจูบอีกคนอย่างกระหายเลือด อีกมือก็ล้วงเข้าไปในเสื้อยืดสีขาว นวดหน้าอกให้อีกคนให้เสียงเล่นเบาๆ ลิ้นหนาควานหาลิ้นเล็กเพื่อหยอกล้อก่อนจะดูดดื่มนำ้หวานในโพรงปากดูเหมือนว่าลิ้นเล็กจะตอบรับได้เป็นอย่างดี
"อื้ออ.."
คนใต้ร่างประท้วงเพราะเริ่มหายใจไม่ออก
คนตัวสูงละริมฝีปากออกก่อนจะทำการสำรวจซอกคอขาว ซุกไซร้จนพอใจจึงทำตราประทับว่าคนนี้คือของเขาคนเดียว ไม่นานนักความต้องการของโฮซอกก็ถึงขีดสุดแล้ว น้องชายของเขาเริ่มปวดหนึบๆและพองโตคับแน่นอยู่ภายในกางเกงนักเรียนขายาวสีดำ
"ขอนะ"
"อะ..อื้มม"
โฮซอกถอดกางเกงออกเผยให้เห็นแก่นกายที่ใหญ่มหึมา คนใต้ร่างที่เห็นหลายครั้งก็ยังไม่ชินถึงกับตาโตและกลืนน้ำลายดังเอื๊อก
มันจะเข้ามายังไงวะ จีมินคิดในใจ
เขารูดแก่นกายสองสามทีก่อนจะพยักเพยิดให้คนตัวเล็กช่วย
"มาช่วยหน่อย"
จีมินขยับเข้ามาใกล้ก่อนจะค่อยๆลงลิ้นไปตรงส่วนหัวลากลงมาถึงปลายโคน ปรนเปรอจนคนตัวสูงครางเสียงต่ำ
"อืมม..จีมินอา"
จีมินยังไม่จบหน้าที่แค่นั้นยังคงใช้ความพยายามที่จะอมแก่นกายนั้นให้เต็มปาก ฟันเล็กขูดไปกับเนื้อส่วนนึง โฮซอกครางออกมาอีกครั้งและดูเหมือนเขาจะไม่ไหวแล้ว
"จีมินเร็วๆ!"
"อืมมมมเก่งมากเด็กดี"
ไม่นานนักของเหลวสีขาวขุ่นก็พุ่งออกมาเต็มหน้าของคนตัวเล็กและเข้าปากไปส่วนนึงจีมินจำเป็นต้องกลืนมันลงไป
จองโฮซอกผลักร่างเล็กๆของปาร์คจีมินลงไปนอนกับเตียงก่อนจะจ่อแก่นกายร้อนไว้ตรงช่องทางรักที่เป็นของเขาคนเดียว
"พร้อมไหมคนดี"
"อื้ม เข้ามาเลยนะ"
พอจีมินพูดจบเขาก็จัดการสอดใส่มันเข้าไปอย่างช้าๆเพราะมันตอดรัดแน่นจนเขาปวดไปหมด
"อ่า..แน่นชิบ"
"ฮึก..โฮซอกเค้าเจ็บ"
ร่างเล็กพูดพร้อมน้ำตาที่ค่อยๆไหล เขาจูบปลอบประโลมและซับน้ำตาให้
"ผ่อนคลายนะคนดี"
"อะ..อื้ม"
"มันจะไม่เจ็บครับ"
พออยู่ในท่วงท่าที่สมบูรณ์เขาจึงค่อยๆขยับแก่นกายเข้าออกอย่างระมัดระวัง
"อ๊ะ..อ๊าา"
จีมินที่เคยเจ็บตอนเสียวซ่านบริเวณท้องน้อยอย่างบอกไม่ถูก หัวสมองขาวโพลนไร้สติได้ปล่อยอารมณ์ไปตามความต้องการ
พั่บ พั่บ พั่บ!
โฮซอกเร่งจังหวะเร็วขึ้นจนเกิดเสียงเนื้อกระทับกัน เขาก้มลงจูบปากคนใต้ร่างอีกมือก็รูดขึ้นลงพร้อมๆกัน
"เรียกชื่อผัวสิ"
"อื้มม โฮซอกอ่า"
"รักผมมั้ย..อืมม"
"อ๊ะ..ระ..อ๊า..รักกสะ..สิ"
คำตอบของคนใต้ร่างทำให้โฮซอกเร่งจังหวะเร็วขึ้นๆ ร่างเล็กที่เชิดหน้าขึ้นแอ่นสะโพกรับการกระแทกดูเซ็กซี่มากสำหรับโฮซอกในตอนนี้ ทำไมจีมินน่าเอาจังวะ
"อ๊าาฉันจะเสร็จแล้ว"
"พร้อมกันนะ"
เขากระแทกแรงๆสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยลงในตัวจีมินน้ำรักขาวขุ่นไหลลงตามเรียวขาสวยๆ เขาถอดแก่นกายออกมาพร้อมกับเลือดสดของร่างเล็ก
"เค้ารักตัวเล็กนะ"
"อื้มเค้าก็รักโฮซอก"
จีมินดึงโฮซอกมานอนข้างๆและสวมกอดร่างกายแข็งแกร่งนั้น อีกคนก็ลูบหัวเบาๆด้วยความเหนื่อยล้าทำให้ทั่งคู่หลับไปในที่สุด..
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น